نقشه راه من

حتما تا به حال سفر کرده اید؛ برای یک سفر لذت‌بخش و دوری از اضطراب و چالش‌های ناخواسته همیشه از پیش مقصد مورد نظرمان را تعیین، وسایل مورد نیاز را تهیه می‌کنیم، حتی بهترین وسیله‌ی نقلیه را انتخاب می‌کنیم تا از لحظه لحظه‌ی سفر لذت ببریم، به بیان دیگر هرگز بی‌گدار به آب نمی‌زنیم. یک بار دیگر به این روند فکر کنید تمام این تمهیدات درحالی است که تنها در مورد اوقات فراغتمان فکر می‌کنیم. حال از خود بپرسید، آیا برای رسیدن به اهدافمان هم چنین روندی را طی می کنیم؟
در صورتی که  پاسخ شما مثبت است،  باید تبریک بگویم که شما از معدود افراد موفق در آینده ن​​​​​​​زدیک خواهید بود؛ اما اگر  جواب شما به سوال فوق منفی است، اصلا جای نگرانی نیست چرا که شما تنها نیستید و اکثر مردم دنیا اینگونه رفتار  می‌کنند، حتی می‌توان گفت این رفتار به نوعی سبک زندگی برای بیشتر ما تبدیل شده، صادقانه بگوییم دلیل سردرگمی و عدم موفقیت بسیاری از ما همین است.

شاید کمتر از بیست سال پیش وقتی حرف از یادگیری زبان به میان می‌آمد، تنها راه موجود، شرکت در کلاس‌های خسته‌کننده و تکراری بود. در آن زمان منابع آموزشی به قدری محدود بودند که به ندرت تعدادشان از انگشت‌های یک دست تخطی می‌کرد. این شرایط به این معنا بود که برای یادگیری یک زبان مسیری یکسان برای همگان وجود داشت و زبان آموزان به ناچار مجبور بودند به چندکتاب قدیمی و فایل‌های بی‌کیفیت شنیداری بسنده کنند.
امروزه خوشبختانه یا متاسفانه دیگر خبری از آن محدودیت ها نیست. خوشبختانه از این جهت که اینترنت و دسترسی به منابع روز دنیا از همیشه راحت‌تر است و به باور شخصی من، رشد فناوری به حدی زیاد بوده است که دیگر هیچ بهانه‌ای برای عدم فراگیری یک زبان نداریم. اما متاسفانه همین تنوع، بسیاری از  اوقات موجب سردرگمی زبان آموزان می‌شود و شروع فرآیند یادگیری را پیچیده می‌کند و بنابراین زبان آموزان خود را در هزارتویی می‌یابند و پیوسته با آزمون و خطا سعی در یافتن راه درست دارند. از طرف دیگر فرصت هر زبان آموز متناسب با نیازش محدود است و هر کس نمی‌تواند همه‌ی راه‌ها را امتحان کند تا شاید بهترین راه را پس از تلف کردن چندین سال وقت و هزینه بیابد.​​​​​​​

حال که به اهمیت برنامه‌ریزی آموزشی پی برده‌ایم، این سوال پیش می‌آید که چرا به همان برنامه موسسات زبان اکتفا نکنیم؟
​​​​​​​
بگذارید با یک مثال این موضوع را شفاف کنیم؛ اگر تمام پزشکان یک نسخه برای همه ارائه می‌کردند چه حسی داشتید؟ آیا به آن اعتماد می کردید؟
​​​​جالب اینجاست که ما سالهای سال است که یک نسخه برای تمام زبان‌آموزان پیچیده‌ایم و افرادی که در این مسیر ناراضی هستند را بی‌توجه، تنبل و گاها متاسفانه کم‌هوش می‌نامیم. این کار بی‌دلیل نیست، چون به راحتی می‌توان ساختاری ساخت که زبان‌آموزان و مدرسان را در آن تحت کنترل نگه داشت.
اما حقیقت این است که یادگیری تجربه‌ای کاملا شخصی است و روند، منابع و راهبردهای باید برای فرد یا در بدترین شرایط برای افراد محدودی طراحی شود، پس مشخص است که من، شما یا هر زبان‌آموز دیگری به یک نقشه راه ساختارمند برای بهبود فرآیند یادگیریمان نیازمندیم.​​​​​​​

چرا من به یک نقشه راه نیاز دارم؟

 تعیین سطح کتبی
 تعیین سطح شفاهی از طریق تماس تصویری
 شرکت در آزمون نیازسنجی توسط زبان‌آموز
 شرکت در آزمون‌ تعیین نوع یادگیری
 شرکت در آزمون سنجش انگیزه آموزشی
 جلسه تعیین اهداف بلند مدت و کوتاه مدت
 جلسه توجیهی و تبادل نظر بر روی راهبردهای آموزشی
 ارائه منابع آموزشی کوتاه مدت
 ارائه برنامه اولیه برای یک هفته
 تبادل نظر و بازخورد 
 ارئه‌ی منابع آموزشی بلند مدت
 جلسه پشتیبانی ( متناسب با مدت دوره)

چطور یک نقشه‌راه بگیرم؟

شاید در نگاه اول کار دشواری نباشد، اما طراحی یک نقشه راه بلند‌مدت می‌بایستی روند بسیار دقیق و منظمی داشته باشد تا واقعا به هدف اصلی خود نزدیک شود، این امر بدون همراهی خود زبان‌آموز کاملا غیرممکن و عبث است.
بدین منظور همواره در تلاشیم تا با همکاری شما بهترین و کوتاه ترین راه را برای رسیدن به اهداف عالی شما طراحی کنیم.